اخلاق کرونایی (بخش اول)

اخلاق کرونایی ( ۲۲ )

جهاد با نفس ،نوعی « قرنطینۂ خانگی » است .
یعنی «نه» گفتن به زیاده خواهی های نفس و مهار زدن برتمایلات .
وقتی چشم می بیند ، دل هم می خواهد .
پس برای جلوگیری از ویروس گناه ، باید خودرا قرنطینه کرد .
یعنی :
بستن چشم به روی آن چه نباید دید ،
حبس کردن زبان ، از آن چه نباید گفت ،
قفل کردن گوش بر آن چه نباید شنید ،
محروم کردن شکم از آن چه نباید خورد ،
و…فاصله گرفتن از آن چه سبب ابتلا به گناه می شود.
تحمل این محدودیت ها گرچه سخت است ، ولی بهتر از سوختن در آتش جهنم است .
تحمل سختیهای قرنطینه هم ، بهتر از بستری شدن در آی سی یو ودست وپنجه نرم کردن با مرگ است .
…عاقل آن است که اندیشه کند پایان را!