مرثیه سرایی که سوز سخنش اشک حسینی سرازیر می کرد

مرحوم میرزا ابوالفضل قهری سرابی از مرثیه سرایانی بود که همواره سوزسخنش اشک های شفابخش حسینی را بر چشمان عاشقان اباعبدالله روانه می ساخت.

عشق و علاقه مردم به اهل بیت عصمت و طهارت ریشه در قلب های انها داشته و این عرض ارادت در روزها و مناسبت های خاص تبلور و نمودی عینی می یابد .محرم و ایام عزای سالار شهیدان اقا عبدالله و یارانش فرصتی برای جوشش عشق مقدس به امام حسین مظلوم است .پیرغلامان و مداحان و مرثیه سرایان دراین بین نقش بسزایی دارند در این شماره از زمستان به معرفی ابرپیرغلام حسینی شهرمان مرحوم زنده یاد میرزا ابوالفضل قهری می پرداریم؛مرثیه سرایی که سوز سخنش اشک های حسینی را به جریان می انداخت و بردل می نشست .

پیر غلام دربار اباعبدالله الحسین (ع) مرحوم کربلائی میرزا ابوالفضل قهری سرابی
بتاریخ ۱۲۸۹ شمسی در شهرستان سراب چشم به جهان گشود. وی در خانواده ی مذهبی که پدر و برادر بزرگوارشان از روحانیون و علمای بنام شهر بودند بزرگ شده و به تلمذ و یادگیری قرآن و کتب بزرگان ادبی ایران ازجمله سعدی و حافظ و… بودند و در شناخت و یادگیری کتب شعرا سعی ها نموده و به طوری که بوستان و گلستان سعدی را از حفظ می خواندند. ایشان استاد قرآن نیز بودند و شاگردان زیادی به جامعه سراب تحویل دادند.
حافظه فوق العاده ای داشتند بطوریکه با یکبار گوش دادن و یا خواندن متنی در حافظه خود نگاه میداشت و برای مستمعان مجلس ارائه می داد و در طی عمر پربرکت خود کمتر کسی دیده بود که ایشان با نگاه به متنی مطالب خود را ارائه نماید.
یکی دیگر از مشخصات بارز ایشان علاوه بر قرائت شعر از حفظ علاقه به اهل بیت پیامبر (ص) گریه های ایشان بوده است بطوریکه با بردن نام حسین (ع)، زینب و شهدای کربلا رنگ از رخسار ایشان می پرید و متاثر می شدند.

پیر غلام ابا عبدالله الحسین در سفری که به کربلا داشتند از ارباب خود خواستند که به ایشان تاثیر نفس عنایت کند و بدین دلیل دعایشان همواره مورد توجه خدای متعال قرار می گرفت و روز به روز به توفیقات هیئتی این عزیز افزوده شده و علاقمندان زیادی دور او جمع و موجب رشد روزافزون هیئت می شدند.
استاد سالها در هیئت عامل بزرگ سراب به مداحی مشغول بودند و به دلائلی از هیئت جدا شده و خود یک هیئتی به نام هیئت عزاداران قمر بنی هاشم را در سال ۱۳۴۲ هجری شمسی (واقع در خیابان فردوسی، پشت بانک ملت) پایه گذاری نمودند. خادم پیر ابا عبدالله از احدی به غیر از خداوند واهمه ای نداشتند و در فلسفه ایشان مقوله ترس معنایی نداشت و بطوریکه پیامرسان و بلندگوی مردم سراب در رساندن درد و پیام مردم به گوش مسئولان بودند.
دریائی از ضرب المثل های نابی بودند و اغلب در گفته های خود از آنها استفاده فراوانی می برد و در جریان انقلاب شکوهمند ایران اسلامی زحمات فراوانی کشیده اند.
در دوم بهمن هزار و سیصد و هفتاد وسه آن یار دیرینه و مظهر پاکی و اخلاص چشم از جهان فرو بست و در بهشت زهرای سراب به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی باد
در ماتم این عزیز از دست رفته مردم شریف و هیئات قرآنی و عزاداری برای ایشان سنگ تمام گذاشتند و قریب ده روز مراسم ختم برگزار نمودند. مداحان بزرگ و شعرای گرانقدر آذزبایجان ایشان را به استادی یاد میکردند و احترامی خاص به ایشان میگذاشتند.
از لسان هیئت قمر بنی هاشم و خانواده ایشان از همه عزیزان تشکر و قدردانی می شود.

شبکه خبری مردم :از استادمحمدرضا قهری سرابی به خاطر نگارش این مطلب تشکر می کنیم .